Ideja Vasila Hadžimanova o kombinovanju balkanskih tradicionalnih, folk ritmova i zapadnih, modernih muzičkih stilova (jazz, funk, rock, progressive, world music…) u njegovoj muzici je u potpunosti autentična i predstavlja jedinstven pristup džez muzici. 2001. godine, Vasil Hadzimanov Band izdaje prvi album pod nazivom “11 razloga za…”, pod etiketom PGP-RTS, kada se prvi tiraž rasprodao za samo tri meseca. Takođe, za svoj prvenac su 2002. godine osvojili nagradu Beovizije „Najbolji debi album godine“. 2003. godine objavljuju drugi CD “Kafanki”, pod okriljem PGP-RTS-a, koji uspešno promovišu širom Evrope. Iste godine, za ovaj album VHBand osvaja nagradu „Najbolji instrumentalni album godine“ na festivalu „Sunčane Skale“, u Crnoj Gori. Novembra 2003. godine, VHBand nastupa na “Enter Music“ festivalu u Beogradu, deleći binu sa čuvenim Joe Zawinul-om i njegovim bendom Zawinul Syndicate. Čuvši kako bend zvuči uživo, Zawinul lično poziva Vasila i bend da na proleće 2005. sviraju u njegovom novom klubu “Joe’s Birdland”, u Beču (Austrija). Juna 2004. godine, VHBand biva pozvan od strane virtuoza na violini, Nigel Kennedy-ja da nastupe sa njim na njegovom velikom beogradskom koncertu. Ovo iskustvo i ovaj nastup su bili prijatno iznenađenje kako za izvođače, tako i za mnogobrojnu publiku. Avgusta 2005. godine, bend je predstavio muziku Balkana i bio jedini predstavnik Srbije i Crne Gore, na velikoj svetskoj izložbi Expo 2005 Aichi u Japanu, gde doživljava veliki uspeh i najviše posetilaca (preko 3000) na sceni EXPO DOME do tada. Ovaj događaj zabeležen je u dokumentarnom filmu „Bridge Eternal“, čiji je autor bila Nataša Hadžimanov. Novembra 2005. godine, VHBand je održao tri veoma zapažena koncerta u Parizu, u okviru tradicionalnog jazz festivala kulturnih centara Evrope “Jazzy Colors” ponovo predstavljajući svoju zemlju. Marta i avgusta 2006. godine održali su dva, sjajno posećena i pozdravljena, koncerta u Trstu (Italija). Oktobra 2007., a ponovo u saradnji sa izdavačkom kućom PGP-RTS, izdaju svoj treći album pod nazivom “3 – Sega Mu e Majkata“, koji su uspešno promovisali širom Srbije i Evrope. U aprilu 2009. godine snimili su svoj četvrti album pod nazivom „Života mi“, koji je ocenjen od strane muzičkih kritičara kao njihov najbolji do tada i poslednji album koji je objavljen u saradnji sa srpskom izdavačkom kućom PGP-RTS. 2013. promovisali su svoj peti album “Can you dig it?”, koji je te godine, u digitalnom formatu objavljen od strane muzičke izdavačke kuće OverJazz Records iz Hamburga (Nemačka), dok je CD objavljen za diskografsku kuću Zmex iz Beograda. 2016. godine VHBand ostvaruje veliki iskorak objaviviši svoj šesti album,”Alive” za prestižnu američku izdavačku kuću ”MoonJune Records“ iz Nju Jorka. Album je snimljen uživo u pet različitih gradova, u pet koncertnih dvorana. Specijalni gost na ovom albumu bio je svetski poznat i priznat saksofonista i autor David Binney. Album „Alive“ pobrao je mnogobrojne i univerzalno pozitivne kritike širom sveta, a nagrađen je i kao jedno od top izdanja 2016. godine, od strane čuvenog muzičkog časopisa “DownBeat” u SAD-u. Svi članovi benda su iste godine prepoznati kao vrhunski muzičari, dospevši na 5 različitih muzičkih top lista, u svojim kategorijama. Početkom 2019. godine objavljuju svoj sedmi album „Lines in Sand“ ponovo u saradnji sa američkom izdavačkom kućom „MoonJune Records“. Ovim albumom ponovo pomeraju granice progresivne muzike, što muzička kritika širom sveta ponovo prepoznaje i nagrađuje najvišim ocenama, i sjajnim kritikama. U proteklih 20 godina, Vasil i njegov bend sa velikim uspehom sviraju svoju muziku na koncertima i muzičkim festivalima širom sveta.
